Słownik pojęć stolarskich

Występ na końcu elementu drewnianego, który wchodzi w odpowiednio przygotowane gniazdo w drugim elemencie, tworząc mocne połączenie.

Drewno przetarte w tartaku na deski, bale lub listwy.

Materiał składający się z nieparzystej liczby cienkich warstw drewna (fornirów) sklejonych ze sobą.

Materiał wykonany ze sprasowanych wiórów drzewnych z dodatkiem żywic; często laminowana lub fornirowana.

Produkt drewnopochodny powstały ze sprasowanych włókien drzewnych z dodatkiem związków łączących; popularny w produkcji mebli.

Cienkie płaty drewna uzyskiwane przez skrawanie, używane do oklejania powierzchni mebli wykonanych z mniej szlachetnych materiałów.

Służy do wykonywania otworów w drewnie.

Umożliwia precyzyjne cięcie po liniach prostych oraz krzywych.

Maszyna do obróbki drewna poprzez toczenie, nadająca elementom kształty obrotowe, takie jak nogi do stołów czy tralki.

Elektronarzędzie służące do wygładzania powierzchni drewna za pomocą materiałów ściernych.